Verstild

In mijn hoofd stormt het, in de wereld raast het: oorlogen, onrechtvaardigheid, ongelijkheid. Ineens is het stil. Verstild. Een wereld waarin mensen zijn verdwenen. Wat blijft zijn de herinneringen Daarmee (her)beleven we onze eigen werkelijkheden, geven we betekenis aan wat is en wat was. Als je je huis verlaat, waar verbergen de herinneringen zich dan? Zijn ze er nog of reizen ze met je mee?
Ik gebruik foto’s van leegstaande huizen die ik in Cyprus maakte in de tijd dat ik daar woonde. Die huizen kwamen leeg te staan in de context van het gewelddadige conflict in Cyprus in de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw dat resulteerde in de opdeling van het eiland in twee delen: Noord- en Zuid Cyprus. Een conflict dat in stilte nog altijd bestaat. De foto’s geven een verstild beeld van het leven dat er was, van de mensen die hun huizen gedwongen verlieten.. 
Dit werk gaat niet alleen over Cyprus, het gaat over iedereen die onvrijwillig –in het verleden en nu-hun huis heeft verlaten. Door de ramen in mijn werken kijken we naar binnen bij verschillende lagen van het (verstilde) leven, herinneringen, en werkelijkheden Naar wat is, wat was en alles daar tussenin.